آیا اختلال بیش فعالی با کمبود توجه در ویژگی های بالینی مانیای کودکان و نوجوانان موثر است؟

آیا اختلال بیش فعالی با کمبود توجه در ویژگی های بالینی مانیای کودکان و نوجوانان موثر است؟

نویسندگان:  شهریور زهرا*, علاقبندراد جواد, شیرازی الهام

چکیده:

هدف: این بررسی با هدف تعیین اثرات همبودی با اختلال بیش  فعالی با کمبود توجه (ADHD) بر ویژگی های بالینی اختلال دوقطبی (BPD) در کودکان و نوجوانان بستری در بیمارستان، انجام شد.

روش: ویژگی های بالینی ۲۰ کودک و نوجوان ۱۸-۶ ساله مبتلا به BPD، بر پایه مصاحبه تشخیصی K-SADS و تشخیص بالینی دو روانپزشک کودک و نوجوان، در دو گروه با و بدون ADHD  ارزیابی و مقایسه شد.

یافته ها: ۳۵% بیماران سابقه ADHD داشتند. بروزBPD در گروهBPD+ADHD زودرس تر بود. میزان اختلال های همبود نیز در این گروه بالاتر از گروهBPD  خالص بود.

نتیجه گیری: به نظر می رسد افراد مبتلا به BPD+ADHD  گروه ویژه ای از بیماران دو قطبی هستند؛ در این گروه بیماری های همراه فراوان تر، سن بروز مانیا پایین تر و چگونگی شروع بیماری بیشتر به شکل تحت حاد می باشد. بنابراین ممکن است ADHD  پیش درآمد اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان باشد.

کلید واژه: اختلال دوقطبی، مانیا، اختلال بیش فعالی با کمبود توجه، کودکان، نوجوانان