اختلال‌های روانپزشکی در خانواده کودکان مبتلا به ADHD
اختلال‌های روانپزشکی در خانواده کودکان مبتلا به کمبود توجه- بیش‌فعالی
نویسندگان: دکتر پریا حبرانی، دکتر جواد علاقبند راد، دکتر محمدرضا محمدی
چکیده:
هدف: هدف از اجرای این پژوهش تعیین الگوی ابتلا به انواع اختلال های روانپزشکی در وابستگان درجه یک کودکان مبتلا به کمبود توجه – بیش فعالی (ADHD) و بررسی عوامل خطر ژنتیکی – خانوادگی در افراد مبتلا به این اختلال بوده است.
روش: ۲۲۷ خویشاوندان درجه یک (۱۲۰ والد و ۱۰۷ خواهر و برادر) ۶۰ کودک و نوجوان مبتلا به ۵ ADHD تا ۱۷ ساله مورد ارزیابی قرار گرفته اند. تشخیص بالینی ADHD و اختلال های همراه در بیماران با مصاحبه بالینی روانپزشک و جدول تشخیصی K- SADS انجام شده است. بررسی وجود اختلال ADHD و سایر اختلال های روانپزشکی بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV در افراد خانواده بیماران و با استفاده از مصاحبه روانپزشکیSADS ، K-SADS و Wender انجام شده است.
یافته ها: شایع ترین اختلال های روانپزشکی در بستگان کودکان مورد بررسی به ترتیب: اختلال های افسردگی۵۱/۷%،ADHD 48/3% اختلال های اضطرابی۴۱/۷% و اختلال وسواسی اجباری ۲۵% بود. شایع ترین اختلال های همراه در مبتلایان به ADHD به ترتیب: اختلال های بی اختیاری ادرار ۳/۳۸%، اختلال وسواسی اجباری ۷/۳۱%، اختلال های اضطرابی ۳۰% و اختلال های تیک و توره ۲۶/۷% بوده و در گروه سنی نوجوانان شیوع اختلال های دو قطبی ۵/۳۷% بود.
نتیجه: شیوع بالای ADHD در خانواده مبتلایان نشان دهنده تاثیر عامل ژنتیکی قوی اختلال می باشد. وجود اختلال های همراه در مبتلایان و شیوع بالای اختلال های خلفی و اضطرابی در خانواده بیماران مبتلا به ADHD می تواند نشان دهنده یک زمینه ژنتیکی مشترک بین این اختلال و زیر گروه هایی ازADHD باشد که از نظر عوامل خطر، سبب شناسی و پاسخ درمانی متفاوت هستند.
کلیدواژه: کمبود توجه – بیش فعالی، خانواده، اختلال، عوامل ژنتیک، شیوع
